فلسفه و حیرت
جمعه, ۲۶ شهریور ۱۳۹۵، ۱۰:۴۷ ب.ظ
فلسفه از حیرت می آید و سپس بی توجه به چیزهایی که حیرت را ساخته اند در پی مفهوم و چیستی حیرت می افتد.
یعنی میگوید من کاری به حیرت آفرین ها ندارم. من باید ببینم حیرت چیست؟ و چطور میشود که چیزی مصداق آن می شود؟ و آیا وجودی خارج از ذهن آدمیزاد هم دارد یا نه؟ آیا نسبی است یا نه؟ آیا آیا آیا ...
وقتی این جهان را درست نگاه میکنم چیزی جز تحیر نمی افزاید و رازگشایی های فلاسفه جز تسکین های موقت و برامده از ذهن هایی خیلی خلاق و خیلی حواس جمع چیزی نیست...
جهان هر چه هست، از هر جا آمده و هر جور سرنوشتی که داشته باشد ما آدم ها حداکثر مثل کودکانی شلوغ کار و کنجکاو هستیم که بعید است زیاد اهمیتی در کل این نظام کائناتی داشته باشد..
۹۵/۰۶/۲۶
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.